Baiezta daiteke kostako argiztapenaren benetako hasiera garai modernoan dagoela. XVIII. mendetik aurrera, lehen feudo, jaurerri eta printzerrietan sakabanatutako herrialde ugari nazio gisa kontsolidatzeak ondorio bezala ekarri zuen botere bakarra, barneko kohesioa, antolaketa eta garapena sendotzea. Estatuen arteko harreman komertzialak gero eta ugariagoak dira eta itsasoko trafikoa hazi egingo da.
Ordura arte bigarren mailakoak ziren segurtasun kontuak lehentasun izatera pasako dira. Porturik garrantzitsuenetan lehorreratzeko argiak jada ez dira nahikoak eta orain beharrezkoa da kosta balizatzea, hondar-pilaketak seinaleztatzea eta barra garrantzitsuenak markatzea.
Ingalaterra izango da, denetan, itsasargi gehien zeukan herrialdea. Hemen eraiki ziren arrokako dorre ospetsuak eta itsasargi metalikoen lehenengo proiektua ere bertan egin zen.
Kolonia amerikarrak ere onuradun izan ziren, hamabi itsasargi utzi zitzaizkien eta.
Frantzian izan ezik, garrantzian atzetik jarraitzen baitzien, europar kostaldeko gainerako zonaldeak ez zeuden hain aurreratuta eta munduko gainerako tokietan itsas argiketarik ia ez zegoen.
Irlatxoetan eta itsas zabalean eraikuntza arriskutsuak, erregai eta argiztapen sistema berriak, argia indartzeko aparatu optikoak aplikatu eta seinale ozenak erabiltzen dira XIX mendean eta esan daiteke itsasoko seinale klasikoen urrezko benetako garaia izan zela.
Espainia ere garai horretan itsasargien eraikuntzan hasi zen, ia hutsetik hasita, gaur egungo gehienek eratzen duten sarea osatu arte, estatu mailako antolakuntza bakarra ezarri zen horiek administratzeko eta itsasargietako farozainen taldea sortu zen.
Gaur egun dauzkagun "Arrokako Itsasargiak" ospetsu ia gehienak garai horretakoak dira, era guztietako zailtasun izugarriak gainditu ondoren eraiki zirenak eta dorre isolatu eta bakartiaren irudi tipikoa izan dutenak, mundu guztiak irudikatzen dituen ekaitz eta enbata handien erasopean.
Ordura arte bigarren mailakoak ziren segurtasun kontuak lehentasun izatera pasako dira. Porturik garrantzitsuenetan lehorreratzeko argiak jada ez dira nahikoak eta orain beharrezkoa da kosta balizatzea, hondar-pilaketak seinaleztatzea eta barra garrantzitsuenak markatzea.Ingalaterra izango da, denetan, itsasargi gehien zeukan herrialdea. Hemen eraiki ziren arrokako dorre ospetsuak eta itsasargi metalikoen lehenengo proiektua ere bertan egin zen.
Kolonia amerikarrak ere onuradun izan ziren, hamabi itsasargi utzi zitzaizkien eta.
Frantzian izan ezik, garrantzian atzetik jarraitzen baitzien, europar kostaldeko gainerako zonaldeak ez zeuden hain aurreratuta eta munduko gainerako tokietan itsas argiketarik ia ez zegoen.
Irlatxoetan eta itsas zabalean eraikuntza arriskutsuak, erregai eta argiztapen sistema berriak, argia indartzeko aparatu optikoak aplikatu eta seinale ozenak erabiltzen dira XIX mendean eta esan daiteke itsasoko seinale klasikoen urrezko benetako garaia izan zela.Espainia ere garai horretan itsasargien eraikuntzan hasi zen, ia hutsetik hasita, gaur egungo gehienek eratzen duten sarea osatu arte, estatu mailako antolakuntza bakarra ezarri zen horiek administratzeko eta itsasargietako farozainen taldea sortu zen.
Gaur egun dauzkagun "Arrokako Itsasargiak" ospetsu ia gehienak garai horretakoak dira, era guztietako zailtasun izugarriak gainditu ondoren eraiki zirenak eta dorre isolatu eta bakartiaren irudi tipikoa izan dutenak, mundu guztiak irudikatzen dituen ekaitz eta enbata handien erasopean.
Energia olatuek sustatuta
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina