Balearretan, Valentzian, Andaluzian, Galizian... Estatuko portuetan helburu bat daukate: Espainiako itsasargiekin negozioa egitea. Beraiei berdin zaie itsasargia non dagoen edo zer nolako balio arkitektonikoa duen, begiratzen duten gauza bakarra da ea horrekin negozioa egin dezaketen.
Itsasargiez hitz egitea historiaz hitz egitea da: eraiki zen urtea, dorrearen altuera, argiaren irismena, distiraren erritmoa... Hala ere, Estatuko Portuak erakundea ez da gai horiek daukaten historia eta kultura ikusteko, izan ere, Estatuko Portuak erakundearentzat, gaur, itsasargiak, negozio on bat egiteko aukera bat baino ez dira. Bere dorreak duen altueraren metroek ez dute inporta: ez dira euroak. Bere argiaren erritmoak ez du baliorik: ez da eurotan idazten. Zerbitzuan egondako denborak ez du axola: ez dira jasotzeko euroak.
Galizia, Asturias, Kantabria, Katalunia, Balear, Valentzia, Murtzia, Kanariak eta Andaluziako jendeak, Erkidego bakoitzean, elkarte bat sor dezakegu eta gero horiek guztiak federazio batean elkartu, itsasargiak defendatzeko plataforma batean. Irabazteko aukera bakarra dago: elkartzea. Elkartzen ez bagara, elkarrekin egiten ez badugu, ez daukagu ezer egiterik gatazka honetan. Ezin da itxaron besteek bideak ireki ditzaten gero haietatik paseoan ibiltzeko: guk ireki behar ditugu. Elkarrekin lan egin behar dugu; bestela, hemendik denbora batera Espainiako itsasargi asko eta asko luxuzko jatetxe eta hotel bihurtuta ikusiko ditugu. Estatuko Portuak erakundeari errua botako diogu historiarekin, kulturarekin negozioa egin zuelako, baina denok izango gara horren erantzule, ez genuelako ezer egin hori ez gertatzeko.
Ekintza txarrak ez dira soilik egiten dituzten haien erantzukizuna; jakinaren gainean egonik, ez gertatzeko ezer egin ez duten haien erantzukizuna ere bada.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina